Գնացքի կուպեում թույլ չտվեցին տարեց կնոջը սեղանի շուրջ հաց ուտել, իսկ նա․․․Միայն իմանաք, թե ինչ արեց նա։Մի օր գնացքով
գնում էի բարեկամիս հյուր: Մտածում էի որ իմ կուպեում գտնվող երիտ ասարդ ամուսին ները բարեհամբյուր և լավ մարդիկ կլինեն,
բայց սխալվեցի:Երիտաս արդներին հարցրի, թե երբ են ճաշելու, իսկ նրանք միայն ասացին, որ հիմա երեխային կերակրելու են, իսկ
իրենք էլ յոգուրտ և բուտերբրոդներ են ուտելու։
Իհարկե, ես իջա իմ մա հճակալից և ասացի նրանց, որ չի կարելի այդպես սնվել: Պետք է, որ սնունդը լինի տնական։ Ես նրանց առա-
ջարկեցի իմ պատրաստած ուտեստներից փորձեն:Ես նույնիսկ ուզում էի ուտելիքը դնել սեղանին:Այդ երկուսը սկսեցին ինձ վրա ֆշշ
ացնել, տղամ արդը բղավեց վրաս և ասաց, որ իր երեխայի ուտելուց հետո, ես կար ող եմ անել այն, ինչ ուզում եմ։ Ամոթ է, չի կարելի։
Ես նրանից շատ մեծ եմ, իսկ նա իրեն նման պահվածք է թույլ տալիս։
Եվ սկսվեց: Երեխ ան չէր ուզում ուտել։ Անցավ 20 րոպե, քաղցն ինձ տա նջում էր և ես սկսեցի ուտել վերևի մա հճակալում: Մի երկու
ձու կլպեցի։ Հավից միս պո կեցի և սկսեցի ուտել: Ես լսեցի, որ հարևաններս ակտ իվորեն սկսեցին շշնջալ: Հավանաբար իմ ուտելը
իրենց դուր չէր գալիս: Ես նաև երաժշտություն միացրեցի: Հան կարծ հենց իմ դիմաց հայտնվեց ընտանիքի հոր դ ժգոհ դեմքը։
-Լսեք, անջատեք երաժշտությունը: Մենք արդեն ամեն ինչ կերել ենք։ Դուք նույնպես կարող եք իջնել:
-Ոչ, շնորհակալ եմ: Այսպես շատ լավ է:
-Բայց մենք ուզում ենք երեխային պա ռկեցնել։
-Երիտա սարդ, ցերեկ է։ Ես ոչ ոքի չեմ խանգարում: Բարի ախորժակ: Այդ պահին գնա ցքը լավ ցնցվեց և ձվի կճեպի մի մասն ընկավ։
Տղան տեսավ դա և դժգոհ դեմք ընդունեց, բայց նա այլ ելք չուներ, քան իջնել կնոջ ու երեխայի մոտ։
