Երեկ երեկոյան, երբ աշխատանքից տուն վերադարձա, կնոջս տանը չգտա․․․Սեղանի վրա ինձ հա մար մի երկ տող էր թողել։ Երեկ երեկոյան «սիրելի» կիսն տանը չէր: Մտա մեր սենյակ և մահճակալի վրա նամակ գտա: Դողացող ձեռքերով վերցրեցի այն և տեսա, որ ինձ է ուղղված:
Վերցրեցի և սկսեցի կարդալ.
«Սիրելի Արմեն, ներիր ինձ, խնդրում եմ, բայց ես ուրիշ տղամարդու եմ սիրում: Մենք արդ են վաղուց հանդ իպում ենք: Նա ուղղակի հրաշք է: Իսկ նրա մեքենան…խենթ ացնում է:
Բայց սա դեռ ամենը չէ. ես հղի եմ նրանից: Մի անհանգստացիր ինձ համար: Ես ժամանակ առ ժամանակ կզանգեմ և կայցելեմ քեզ:
Շնորհա կալ եմ, որ այսքան ժամա նակ կողքիս ես եղել:»
Երջանկ ացա՝ կար դալով նամակը.
—Ինչ լավ է…ազատ եմ… կանեմ այն, ինչ ցանկանամ…
Սկսեցի ապագայի պլաններ կազմել, ինչպես եմ ծանոթանալու տարբեր կանանց հետ, լավ ժա մանակ անցկացնելու, կգնամ ձկնոր-սության, ամբողջ երեկո հանգիստ կնստեմ հեռո ւստացո ւյցի առաջ, որքան ցան կանամ՝ գարեջուր կխմեմ…
Հանկարծ հեռախոսիս հաղորդագրություն եկավ, կինս էր…գրել էր.
—Ապրիլի 1-դ շնորհավոր, սիրելիս, ընկեր ուհուս տանն եմ: 1 ժամից կգամ:Ընթ րիք կպատրաստես և ծաղիկները կջրես:Համբուրում եմ:
Սկսեցի մտածել, որքան հիմար եմ ես…հավատացի…լավ գոնե հասցրեցի անսահամանափակ գարեջրի մասին երազել:
