Սրտիցս արյուն ա կաթում․․․Ոնց Կարար իմ պահած, մեծացրած որդին իմ հետ նման կերպ վարվեր, գլխումս չի տեղավորվում։Այն,
ինչ կատարվեց ինձ հետ, դեռ չի տեղավորվում իմ գլխում։ Ես որդի ունեմ, ամուսինս ինձ լք եց, երբ երեխաս 2 ամսական էր և այդ
ժամանակվանից ես ինքս եմ մեծացրել որդուս։
Երբ ամուսինս մեզ լք եց, ես մենակ էի, փոքրիկ երեխայի հետ, հսկայական պարտ քեր ու խնդիրն եր, որոնց լուծման հարցում ոչ ոք
օգնող չկար։ Բարդ շրջան էր, բայց ես կարողացա գլուխ հանել։ Նախկին ամուսինս վճարում էր ալիմենտ, սակայն՝ նվազագույն չա-
փով։Նա չի հանդիպել երեխայի հետ, չի հետաքրքրվել որդու խնդի րներով:
Երբ տղես դարձավ 15 տարեկան, հայրը հանկարծ հիշեց, որ որդի ունի: Սկզբից նա իմացավ որդու համարը և սկսեց զանգահարել
նրան։ Զրույցներից մեկի ժամանակ նրանք պայմանավորվել են հանդիպել։ Հոր հետ առաջին հանդիպումից հետո տղես տուն վերա-
դարձավ բոլորովին նոր նոութբուքով։
Անցավ երկու շաբաթ,տղես հավաքեց իրերն ու տեղափոխվեց հոր մոտ ապրելու։Չէի կարծում,որ իմ որդին ընդունակ է նման դա վա-
ճանության։ տղուս հետ չեմ շփվում։ Տղաս զանգեց, ուզում էր ինձ հետ խոսել, բայց ես չվերցրի հեռախոսը։Ես ուժ չունեմ որդուս հետ
հանդիպելու և զրուցելու, ցանկություն էլ չունեմ:
Ես շատ զր կանքների միջով եմ անցել և չէի սպասում, որ նման պատասխան կստանամ նրանից: Նրա արարքը ինձ այնքան է վիրա
վորել, որ ես նույնիսկ չեմ ուզում լսել նրա ձայնը:
