Շտապ օգնության բժիշկ եմ արդեն երկար տարիներ, շատ հիվանդներ եմ տեղափոխել, բայց այս մեկին երբեք չեմ մոռանա․․․ Ես աշ խատում եմ որպես շտ ապօգնության բ ուժաշխատող: Շատ հի վանդներ ենք տեղափոխում, օրեր են լինում, երբ ճաշելու ժամանակ չի լինում։ Բոլոր փոփոխությունները նման են իրար,զանգեր, ծանր հի վանդներին տանում ենք հի վանդանոց, հետո էլի զանգ և այլն։
Բայց մի կանչ ընդմիշտ հիշվեց: Երբ մոտեցանք բնակարանին, դուռը բացեց մի կարճահասակ, գունատ աղջիկ։ Իսկ զանգը վեց ամ սական երեխա էր արել։Սկզբում չէին հասկանում, փնտրում էին, թե որտեղ է փոքրիկ տղայի մայրը։ Պարզվեց, որ նա մայրն է։ Մերու ժանը թո քաբո րբ ուներ, ուստի մորը խնդրեցին արագ պատրաստվել հ իվանդանոց հասնելու համար, քանի որ փոքրիկը վատ տեսք ուներ։
Մենք շտապեցինք հի վանդանոց և օգնությունը ժամանակին ցուցաբերվեց։ Մենք նորից գնացինք այլ կանչերով: Ես չէի կարող մոռա նալ մեծ աչքերով գունատ աղջկա մասին։ Նրա ինչ-որ կերպ հուզեց ինձ, գուցե այն, որ նա անպ աշտպան էր։Հաջորդ հերթափոխից հետո գնացի մանկական հի վանդանոց, որտեղ նրան տարան երեխայի հետ։
Ես գտա հի վանդասենյակը, որտեղ նրանք պառկած էին և սի րտս արագ բ աբախեց, երբ տեսա այդ փոքրիկ, փխրուն աղջկան՝ երե խային գրկին: Ես նրանց կաթ, մրգեր էի տարել։ Նստեցինք, խոսեցինք, անունը Կարինե է, ամուսնացած չէ, Մերուժանի հայրը, հենց երեխան ծնվել է, իրենց համար բնակարան է վարձել, վեց ամսվա համար վճարել ու այլևս չեն տեսել նրան։Բնակարանի սեփականա տերն արդեն զանգահարել էր նրան վճարել, կամ տեղափոխվել բնակարանից։
Բայց Կարինեն գնալու տեղ չուներ, ծնողները չէին ուզում նրան ճանաչել, այն բանից հետո, երբ նա հղ իացել է։ Աղջկան ոչ ոք չէր այցելում, նա ընկերուհի է ունեցել, բայց ամուսնացել է ու ամուսնու հետ մեկնել այլ քաղաք։ Երկու շաբաթ անց, երեխան առո ղջաց ավ, պետք է տուն գնային, բայց ուր։
Կարինեն մռայլ նստած էր մա հճակալին, երբ ես մտա հի վանդասենյակ։Մերուժանին գրկած՝ ես նրան ասացի, որ տաքսին սպասում է և ինքն արագ պատրաստվի, և գնացի, որ հետագայում հարցեր չլսեմ։ Կարինեն լուռ նստեց տաքսի, ոչինչ չհարցրեց։
Մի անգամ նա հարցրեց, թե ուր ենք գնում, ինչին ես պատասխանեցի՝ անակնկալ է։Նրանց մեքենայով տարա իմ բնակարան, և առա ջին բանը, որ արեցի, խնդրեցի ինձ հետ ամուսնանալ: Դրանից չորս տարի է անցել, վերջերս մեր ընտանիքը մեծացել է, դուստր է ծն վել։ Ես սիրում եմ կնոջս, սիրում եմ երեխաներիս: