Հարսս լավ ապրելու ակնկալիքով չի կարողանում հարմարվել իր աշխատանքի հետ․Հիմա էլ գլուխը մտցրել է, թե․․․Չգիտեմ ինչ անեմ
-Ոչ ոք չի վիճում այն փաստի հետ, որ մասնագիտության ընտրությանը պետք է ամենայն պատասխանատվությամբ մոտենալ, որպես զի հետո հաճույքով աշխատանքի գնաք,- ասում է տիկին Թամարան,- սակայն մեր ժամանակներում պետք է մտածել ոչ միայն այս մասին, այլ նաև այն մասին, որ այդ աշխատանքը գումար բերի:
Սա հատկապես կարևոր է, երբ դուք ունեք ընտանիք՝ ամուսին և երկու երեխա, ինչպես նաև բնակարան հիփոթեքով։Ոչ, նա չի մտա ծում այդ մասին: Նա, երբ դուրս եկավ դեկրետից, դրանից հետո աշխատեց ևս վեց ամիս, իսկ հետո թողեց աշխատանքը։
-Ես ատում եմ իմ աշխատանքը, դա իմ գլուխը ցավեցնում է, ես գնում եմ այնտեղ իմ կամքին հակառակ, – ասաց Մարինան՝ տիկին Թամարայի հարսը:
-Նա նաև մեղադրում էր ծնողներին, որ ստիպել են իրեն հաշվապահ դառնալ, – ասում է տիկին Թամարան:
Մարինան և նրա ամուսինն ունեն երկու որդի՝ 11 և 5 տարեկան։Նրանց ավագ որդին արդեն ինքնուրույն է դպրոց հաճախում, իսկ փոքրը դեռ մանկապարտեզ է գնում։ Երբ Մարինան հղ իացավ երկրորդ երեխայով, ծնողներն օգնեցին դստերն ու փեսային հիփոթե քով բնակարան գնել, որի համար ամսական պետք է վճարվի կլորիկ գումար։
Գումարի մեծ մասը գնում է հիփոթեքի վրա: Պետք է նաև ապրել ինչ-որ բանով, հագնվել, ուտելիք գնել, կոմունալ վճարումներ կատա րել:
-Տղաս ու հարսս իրականում նույնիսկ կահույք չունեն բնակարանում,- պատմում է սկեսուրը,- մինչ այդ նրանք վարձով էին ապրում, անընդհատ ասում էին, որ կահույք կգնեն, երբ Մարինան աշխատանքի գնա: Առայժմ նրանց կահույքն ամբողջությամբ օգտագործ ված է, որը ինչ-որ մեկն է նվիրել։
Հարսիս ծնողներն ամառանոցից իրենց հին բազմոցն են բերել,սկեսուրը տվել է իր հին խոհանոցային հավաքածուն։Բայց նրանց բո լոր խնայողությունները և ամբողջ մայրական կապիտալը գնացին հիփոթեքի վճարմանը: Երբ Մարինան գնաց աշխատանքի, զույգը սկսեց աստիճանաբար առաջին անհրաժեշտության իրեր գնել, իսկ հետո Մարինան որոշեց չաշխատել.
-Ես միշտ ատելու եմ իմ աշխատանքը,- ասում է Մարինան,- ես չէի ուզում այնտեղ սովորել, ծնողներս պնդեցին, ճն շում էին ու համո զում ինձ։
Ես ընկճվում եմ թվերից: Մարինան սկսեց մտածել այն մասին,թե ինչն է իրեն դուր գալիս և հասկացավ, որ ասեղնագործությունն իր կոչումն է և սկսեց ասեղնագործել և հյուսել: նա ասեղնագործությամբ նորմալ գումար չի վաստակում, բայց հրաժարվում է, ինչ որ մի տեղ սովորելուց:
