Կինս այնքան գեղեցիկ էր, որ նրա հետ քայլելիս բոլորը ինձ երանի էին տալիս, բայց․․․Միայն տարիներ հետո հասկացա, որ երջանիկ լինելու համար գեղեցիկ կինելը բավական չէ։Կարծում եմ, մանկության ժամանակ յուրաքանչյուր տղա երազել հիանալի սիրո մասին: Եվ որ նա պետք է լինի բարձրահասակ գեղեցկուհի՝ երկար մազերով, կատարյալ կազմվածքով և հաստլիկ շուրթերով։
Յուրաքանչյուր տղա ուներ իր իդեալը։ Տարիքի հետ ես հասկացա, որ միայն սերը բավարար չէ, պետք է համապատասխանել նման աղջիկներին: Աշխատանք, մեքենա, հագուստ, միջավայր՝ ամեն ինչ պետք է լինի ամենաբարձր մակարդակի վրա՝ նման աղջիկներին գրավելու համար։Հիմա 31 տարեկան եմ, ֆինանսապես ապահովված եմ, ունեմ բնակարան, մեքենա։
Ամբողջական հավաքածուի համար միայն գեղեցիկ աղջիկ է պակասում և ես որոշեցի ժամանակ չկորցնել և շտկել իրավիճակը։ Ինձ օգնեց ծանոթությունների կայքը: Այնտեղ ես գտա նրան՝ իմ երազանքների աղջկան և ժամադրության հրավիրեցի: Բառերով աննկա րագրելի է, թե ինչքան անհանգստացա:
Նա հիանալի էր՝ բարձրահասակ թխահեր՝ երկար մազերով, սլացիկ, գեղեցիկ դիմագծերով, իրավագիտության վերջին կուրսի ուսա նող։Ընթրիքից հետո մենք հասկացանք, որ մեր միջև ինչ-որ բան կա և սկսեցինք հանդիպել և շուտով միասին ապրել: Շուրջս բոլորը նախանձում էին ինձ։ Հնարավորության դեպքում փորձում էի նրան հաճելի անակնկալներ մատուցել:
Ես ոչինչ չէի խնայում նրա համար, տանում էի լավ ռեստորաններ, ամեն կերպ սիրաշահում նրան։ Որոշ ժամանակ անց շատ բանե րի ավելի սթափ հայացքով նայեցի՝ իմ բնակարանը վերածվեց խոզանոցի: Նա արդարացումներ էր բերում, որ իր ոլորտի պրոֆեսի ոնալը պետք է բարձրանա,հրաժարվում էր պատրաստել՝ նախընտրելով ռեստորանային սնունդը։
Եկել եմ այն եզրակացության, որ կնոջ առկայությունը դեռ տանը մաքրության ու հարմարավետության նշան չէ։ Նա ապրում էր իր համար, հանդիպում էր ընկերուհիների հետ, ծախսում շատ գումար: Անկեղծ ասած, ինձ այլևս չի հետաքրքրում նման կինը՝ ես ուզ ում եմ ընտանիք, սովորական բարի աղջիկ, ով գիտի գնահատել ուրիշի աշխատանքը և ստեղծել տանը հարմարավետություն։ Հիմա կա՞ն այդպիսիներ, չգիտեմ։
