Էս մեր հարևանը ամեն օր կիսուրիս մի տոպրակ բան ա բերում տալիս, հարցնում եմ ինչ ա չի ասում։ Պատահական մտա խոհանոց ու աչքովս ընկավ տոպրակը․ Բացեցի ու ինչ տեսնեմ․․․Մի հատ հարևան ունենք, կիսուրիս հետ շատ մոտիկ ա, իրա կոֆեյի բաժակի ընկերն ա։ Առավոտ կիսուրս զարթնում, գնումա կամ էտ մարդու տունն են կոֆե խմում, կամ էլ հարևանս ա գալիս մեր տուն կոֆե խմելու։
Ընենց մի մտերմություն են անում, ոնց որ իրացից էլ չկա։ Ու հարցը էնա, որ արդեն մի ամիս ա, էս հարևանը ամեն անգամ գալուց մի հատ տոպրակ ա բերում, հետն էլ մի բաժակ կաթ։
Մի քանի անգամ ուզում էի կիսուրիս հարցնեյի, թե էտ տոպրակի մեջն ինչ կա, էն էլ ամաչում էի։ Բայց երեկ ի վերջո էտ հարցը տվի, թեկուզ ոչ մի արձագանք էլ չստացա։ Կիսուրս ձեն չհանեց։ Ես էլ ասի լավ, չես ուզում, մի ասա։ Գնացի կուխնյա, որ միրգ լվամ, տեն ամ էտ տոպրակը էլի ըտեղ դրածա, ասի որ հիմա չնայեմ մեջն ինչ ա, երևի սիրտս պայթի։
Ասենք ընենց բան եմ տեսե,որ շշմած պատերին էի նայում,մի հատ հացի կտոր էր, մի հատ էլ թուղթ,վրեն էլ չինարեն բաներ էր գրած։ Ասենք էս կիսուրիս ինչին ա պետք։ Հեռախոսով նկարի, ուղարկի մարդուս, բայց ինքն էլ գաղափար չուներ։ Մնում ա պարզեմ էս ամ են ինչի իմաստը, թե չէ չեմ կարա հանգիստ քնեմ։ Համ էլ կիսուրս էս վերջում, ինչ-որ աղքատ մարդու մասին էր ասում։
Մտածում եմ կարողա իրա համար են անում
