Երբ սիրահարվեցի ու ծնողներիս ասացի, որ պատրաստվում եմ ամուսնանալ խուլ ու համր տղայի հետ,նրանք հրաժարվեցին ինձա-
նից, բայց․․․Ծնողներս նույնիսկ հարսանիքիս չեկան։Ամեն ինչ այնքան էլ սովորական չի դասավորվել։Զարթու-ցիչի զանգից չէի արթ-
նա-ցել և աշխատանքից ուշացել էի։ Նույնիսկ չհասցրի նախաճաշել։Վազելով կանգա՝ տեսա, թե ինչպես անցավ իմ ավտոբուսը։
Այդ պահին ինձ մոտեցավ մի սև ամենագնաց և կանգնեց։ Որոշեցի համարձակվել և նստել այդ մեքենան։ Ես վարորդին բացատրե-
ցի, թե ուր պետք է գնանք, սակայն նա չէր պատասխանում և ես ստիպված էի ավելի մանրակրկիտ բացատրել, մինչև նա ինձ գլխով
արեց և մենք շարունակեցինք գնալ՝ամբողջ ճանապարհին ոչ մի խոսք չփոխանակելով։Հասնելով օֆիս՝ ես փորձեցի նրան գումար
առաջարկել, սակայն նա գլուխը բացասաբար շարժեց և ոչինչ չասաց։
Ես հասա օֆիս և արդեն 20 րոպե անց բոլորովին մոռացել էի նրա մասին։ Սակայն երեկոյան աշխատանքից հետո դուրս գալով փո-
ղոց նկատեցի ծանոթ ամենագնացև տղամարդուն՝ ձեռքին ծաղկեփունջ։ Նա մոտեցավ ինձ և երկտող փոխանցեց, ոտեղ գրված էր․
«Բարև, ես Վահեն եմ։ Ես խո ւլ ու հ ամր եմ, սակայն կարողանում եմ շուրթերով կարդալ։Դու ինձ շատ ես դուր եկել, կարո՞ղ եմ քեզ
ինչ-որ տեղ հրավիրել»։ Առաջին բանը,որ մտքովս անցավ՝
«Ծաղ րո՞ւմ է» — շրջվեցի և գնացի։ Այդպես շարունակվեց երկու ամիս։ Նա ամեն օր սպասում էր ինձ իմ աշխատավայրի մոտ։ Մի
օր ես որոշեցի վստահելնրան և համաձայնեցի հանդիպել։ Սկզբում ես ինձ այնքան էլ լավ չէի զգում, սակայն Վահեն չափազանց բա-
րեկիրթ տղամարդ էր և նրա հետ հեշտ եղավ ընդհանուր լեզու գտնել։
Մենք սկսեցինք հանդիպել և 5 ամիս անց նա ինձ ամուսնության առաջարկություն արեց։Ես առանց վարանելու համաձայնեցի, սա-
կայն դրանից հետո սկսվեցին խնդ իրներն ընտանիքիս հետ։Մայրս պահանջեց խզել հարաբերություններսնրանից և ասաց,որ պետք
է մտածեմ ապագա երեխաների մասին։ Ծնողներս ինձ անվանեցին դավ աճան և հարսանիքիս չեկան։ Մենք արդեն 9 տարի է, ինչ
ամուսնացած ենք և ունենք հրաշալի տղա։
Երբեք այսքան երջանիկ չեմ եղել։
