Ես որտեղ նստում եմ գովում եմ կնգաս, խի՞ չգովամ որ, իմ էրեխեքի մերն ա, սաղ օրը մեր համար․․․Ոնց նայում եմ սաղից լավն ա։Ես
չեմ հասկանում էն տղամարդկանց, որ ամեն կերպ ուզում են նվ աս տացնեն ու ստ ո րացնեն իրանց կանանց: Ես որտեղ նստում եմ,
միշտ գո վում եմ իմ կնոջը:
Իմ կինը իմ երեխեքի մերն ա,առավոտնից իրիկուն մեր համար տանջվում ա,հենց իրա շնորհիվ ա,որ մենք բոլորս մեզ լավ ենք զգում:
Ինչքան էլ ուզում ա տղամարդը փող աշխատի, եթե տանը լավ կին չունեցավ, ոչինչի չի հասնում:Եկեք հլը ծուռը նստենք, ճիշտը խո-
սանք, մենք դրսում աշխատում ենք, գնում ենք տուն, պառկում ենք դիվանին ու հանգստանում ենք:
Ես մի օր չեմ տեսել, որ իմ կինը պառկի ու ասի հոգնել եմ,ոչ թե էն պատճառով, որ հոգնած չի, այլ էն պատճառով, որ ժամանակ չունի
հանգստանալու: Ես զարմանում եմ, ոնցա՞ իմ կինը էդքան գործը հասցնում, տունը միշտ մաքուր ա, երբեք լվացարանի մեջ կեղտոտ
աման չեմ տեսնում, սառնարանը միշտ լինք ա,
ամեն օրը երկու-երեք տեսակի ուտեստ կա պատրաստված, մեր բոլորի շորերը միշտ արդուկված են, կարճ ասած, տանը կարգուկա
նոն ա տիրում: Դե հիմա ասեք, խի՞ չգովամ կնոջս, ոնց նայում եմ ամենալավը իմ կինն ա: Շնորհակալ եմ իմ ճակատագրից, որ նման
կին ա ինձ բաժին հասել:
