Ապագա սկեսուրիս խոսքերը ինձ ու իմ ընտանիքի անդամներին շոկի ենթարկեց․ Նա ասաց, որ մինչև մեր ամուսնությունը, ինձ պե տք է տանի․․․Նախորդ օրը ես մտածում էի, որ ամեն ինչ կստացվի, բայց հիմա հասկանում եմ, որ անհրաժեշտ է ավելի վճռական գոր ծել … Մեզ մոտ ամեն ինչ նորմալ էր։
Մենք հանդիպել ենք, հավանել միմյանց, հանդիպել միմյանց ծնողներին: Երկուսիս ընտանիքն էլ հասարակ է ապրում, բոլորն ունեն նույն ֆինանսական հնարավորությունները։ Բայց սա առաջին հայացքից էր։ Հետո ամեն ինչ գլխիվայր շրջվեց։Սկեսուրս արդեն առ աջին հանդիպման ժամանակ ասաց, որ եթե որոշենք ամուսնանալ, ապա ես պետք է բո ւժզն նում անցնեմ և ցույց տամ բժ շկական գրքույկ՝ բոլոր կնիքներով։
Ապագա ամուսինս աչքն անգամ չթարթեց՝ այս լուրը լսելով։ Ես ձևացնում էի, որ ամեն ինչ լավ է: Սակայն իմ ընտանիքը շատ կտրուկ ընդունեց այս հայտարարությունը։Ինչին սկեսուրս ասաց, որ եթե հրաժարվեմ բո ւժզ ննումից, ուրեմն հարսանիքի մասին խոսք լինել չի կարող, որովհետև ես կարող եմ ունենալ գե նետիկ արա տներ, որոնք կփոխանցվեն նրա թոռներին: Իսկ նրա որդին չի կարող հի վանդ երեխաներ ունենալ։ Հայրիկս ապագա սկեսուրիս ասաց ինչ մտածում էր ու գնաց։ Մենք մնացինք մենակ։
Ես չէի կարող պարզապես հեռանալ, նա իմ ապագա ամուսինն է, ում ես սիրում եմ: Բայց սա դեռ ամենը չէ:Երբ գիշերը եկավ, ինձ մեկ այլ «հաճելի» նորություն էր սպասում: Չի թույլատրվում քնել նույն մա հճա կալի վրա։ Սակայն նշանածս սա էլ անտեսց։ Քնելուց առաջ իմացա, որ վաղը գնում ենք փաստաբանի մոտ՝ ամուսնական պայմանագիր կնքելու, որպեսզի չկարողանամ պահանջել նրա ընտանիքի ունեցվածքը։
Ես այդ պահին քա րացա։ Ամբողջ գիշեր մտածում էի և որոշեցի, որ առավոտյան կսկսեմ գործել։Իսկ նա, զարմանալիորեն, շատ հա նգիստ էր։ Վեր կացա, հագնվեցի ու գնացի։ Ար գելափակեցի նշանածիս համարը, ինչպես նաև նրա ողջ ընտանիքինը: Ավելի լավ է դադարեցնել բոլոր հնարավոր կապերը մինչև ամուսնանալը, քան ամեն առավոտ ընտանեկան կյանքի ընթացքում հասկանալ, որ քո ամուսինը իր մոր փոքրիկ երեխան է:
