Ամուսնուս բռնացրել եմ սիրածի հետ․ Սկզբում իրարից առանձնացանք, բայց հիմա․ Հիմա մենք մեր հարցերը կարգավորել ենք, մի ասին ենք, բայց այ սիրածի քթերից բերելու եմ․․․Դեռ գլխի գալիքը չգիտի։Մարդս մի ֆիրմայում ա աշխատում, որտեղ շատ կին ար մատներ կան:
Ես երբեք չէի կասկածում, որ մարդուս աչքը դուրս կլինի, բայց փաստորեն սխալ էի անում: Մի օր հեռախոսը տանն էր մոռացել ու գն ացել գործի: Ես էլ հեռախոսը սեղանից վերցրեցի, որ սեղանը մաքրեմ ու էդ պահին հեռախոսին նամակ եկավ.
«կյանքս, կարոտում եմ քեզ, էսօր գալու ես չէ՞ գործի»:
Հենց էդ պահին հասկացա, որ մարդս սիրած ունի ու էդ դուրս ընկածն իրանց գործի տեղից ա:Բացեցի դրանց նամակագրությունն ու կարմրեցի, կապտեցի: Փաստորեն մարդս արդեն մի քանի ամիս ա իրա գործի տեղի կանանցից մեկ հետ վրաս ֆռում ա: Գժվեցի, կատաղեցի ու մարդուս գլխին շան օյին սարքեցի, երբ եկավ տուն:
Ինքն էլ ներողություն խնդրեց, ասեց, որ էլ չի կրկնվի, երդվեց բոլոր սրբություններով, որ կխզի կապերը սիրածի հետ, մենակ թե չբա ժանվենք: Ես էլ ներեցի, դե հո տունս չէի քանդելու:Բայց էդ դուրս ընկած սիրածի քթերից բերելու եմ:
Անանուն էջով սաղ նամակներն ուղարելու են դրա մարդուն, թող իմանա ինչ դուրս ընկած կին ունի: Ո՞ւրա էդտեղ ընտանիք, չնայած մեր ընտանիքն էլ մի բան չի, բայց դե ես յոլա եմ տանում, որ տունս չքանդեմ:
