Ամուսնուս ասացի, որ չեմ կարող երեխաներ ունենալ, լավ կլինի որ բաժանվի ինձանից ու․․․Նրա վերաբերմունքից ուղղակի շոկի են-
թարկվեցի՝ նման արձագանք չէի սպասում։Ես կյանքում չեմ մոռանա էդ օրը: Նստած մեքենայի մեջ չէի կարում հանգստանամ: Էդ
օրը բժիշկն ասեց, որ ես չեմ կարա էրեխա ունենամ: Էդ խոսքերը մեխվել էին ուղեղիս մեջ: Ոնց գնամ ու մարդուս ասեմ, որ ես չեմ
կարա էրեխա ունենամ:
Ախր,ինքը անհամբեր սպասում ա, շատ ա ուզում,որ մենք էրեխա ունենանք:Լավ ինչի ա կյանքը սենց անարդար:Էնքան մարդիկ կան
էրեխա են ունենում, ու հրաժարվում են, կամ էլ մանկատուն են տանում:Ես ուզում եմ, բայց չեմ կարա: Էդ պահին պապաս զանգեց:
Զգաց, որ լացում եմ, կանչեց իրա մոտ: Հանգստացրեց, ու ասեց, որ ինձ ժամանակ ա պետք: Հետո իրար հետ գնացինք մեր տուն:
Ես գնացի ուղիղ մեր սենյակ, պապաս մարդուս ասեց, որ ես անտրամադիր եմ ու առավոտ ամեն ինչ կասեմ: Առավոտ աչքերս բացե-
ցի, տենամ մարդս կողքս նստածա: Ասեցի, որ մենք պտի բաժանվենք: Զարմացավ, ասեց խի:Ասեցի, որ ես չեմ կարա էրեխա ունե-
նամ ու չեմ ուզում, որ ինքը սաղ կյանքը տուժ վի իմ պատճառով: Մարդս ինձ գրկեց ու ասեց, որ սիրում ա ինձ:
Ասեց, որ չնայած շատ ա ուզում երեխա ունենա, բայց դրա համար ինձանից չի բաժանվի: Ու ասեց, որ մենք էրեխա կորդեգրենք: Գն
ացինք մանկատներով ու վերջապես գտանք մեր ուզած էրեխեքին, քուր ու ախպեր են: Որդեգրեցինք ու հիմա ապրում ենք երջանիկ: