Ամուսինը ամեն շաբաթ գնում էր անտառ.Մի օր կինն ու քույրը որոշեցին հետևել․․Անտառում ՍԱ տեսնելուց հետո չէին կարողանում
ուշքի գալ
Այս պատմությունն ինձ պատմեցին իմ ծնողները։ Սովորական ընտանիք: Ամուսինը չի խմում, չի ծխում, աշխատավարձը տուն է բե-
րում, իսկ Լարիսայի բնավորությունը շատ ծանր էր, նա դժվար էր շփվում մարդկանց հետ, իսկ Պետրոսն ընդունեց նրան <<ինչպես
որ կա>> ։
Պետրոսը միշտ հանգիստ էր, թեև նյարդային աշխատանք է ունեցել: Նա ոչ մի անգամ նույնիսկ ձայնը չի բարձրացրել, բայց նա մի
տա-րօրինակ առանձնահատկություն ուներ ։ Ամեն կիրակի նա ինչ-որ տեղ էր մեկնում մի քանի ժամով ։ Լարիսան արդեն մտածում
էր, որ նա սիրուհի ունի և որոշեց հետևել նրան քրոջ մեքենայով և օգնությամբ: Ժամը 14 էր, Պետրոսը կանգնած էր կանգառում և
սպասում էր ավտոբուսի, որը գնում էր քաղաքից դուրս:
Ավտոբուսը մոտենում է, նա նստում է և գնում:Լարիսան քրոջ հետ գնում է ավտոբուսի հետևից ։ Վերջնական կանգառից Պետրոսը
գնում է դեպի անտառ: Նա արահետով է գնում, իսկ նրանք անցնում են թփերի միջով: Մի քանի կիլոմետր անցնելուց հետո Պետրոսը
նայեց շուրջը և սկսեց գոռալ: Այնպես էր բղավում, որ նույնիսկ հանգիստ փայտփորիկները դադարում էին ծեծել իրենց կտուցները…
Քույրը վախեցավ , իսկ Լարիսան էլ ավելի շատ, քանի որ շուտով նա տուն կգա :
Արագ հեռանալով այնտեղից և բաժանվելով քրոջից ՝ Լարիսան չուզելով գնաց տուն։ Պետրոսը 3 կակաչներով եկավ, համբուրեց իր
կնոջն ու հարցրեց:- Իսկ ընթրիքը դեռ պատրաստ չէ: Մի սկսիր, հանգստացիր: Ես ինքս եմ ուզում պատրաստել։Մեկ շաբաթ իր տե-
ղը Լարիսան չէր գտնում, նույնիսկ ամուսնալուծության մասին էր արդեն մտածում , հիշելով այդ տարօրինակ օրը: Կիրակի օրը եկավ
և Պետրոսը կրկին գնաց անտառ։ Երբ նա ժամանեց կինը ասաց:
— Ես վախենում եմ քեզանից, ինձ պատմել են, թե ինչպես ես գոռում անտառում … ինչու:
-Լարիսա … ինձ համար, իհարկե, շատ անհարմար է, բայց ես շատ նյարդային աշխատանք ունեմ, իսկ էներգիան ես պետք է ինչ-որ
տեղ բաց թողնեմ: Ես շաբաթը մեկ անգամ գնում եմ անտառ և բաց եմ թողնում իմ էմոցիաները և դա իսկապես օգնում է: Գնանք
հաջորդ անգամ միասին գոռանք։ Նրանք սկսեցին միասին գնալ անտառ և գոռալ:Նրանք ապրեցին շատ երկար ու երջանիկ կյանք:
